Sinds 1983 speelt hij DE RAADSHEEREN VAN NEVELE, een blijspel, gemaakt naar de ‘Verslagen over den gemeenteraad van Nevele anno  1885-86’ van de hand van de jonge Cyriel Buysse.

Algemeen wordt aangenomen dat deze ‘verslagen’ het eerste werk is van deze ‘Van Nu en Strakser’ en dat hij ze naamloos als pamflet liet verschijnen in Nevele.  Op satirische wijze beschreef hij de gang van zaken in de gemeenteraad en zette er zowat iedereen mee te kijk.  Grote hilariteit bij de inwoners van Nevele, die wát graag spot en satire lazen over mijnheer de baron, de burgemeester, de schepenen, de notaris en vele andere volkse figuren die rond de raadstafel ruzie maakten en aan het eind toch gedwee JA knikten… met knikkers.

Het oeuvre van Cyriel Buysse werd ooit gekarakteriseerd als ‘het volledigste openluchtmuseum van echte Vlaamse mensen’. Deze ‘Van Nu en Strakser” begon zijn literaire carrière in 1885 met vijf satirische ‘Verslagen over den Gemeenteraad te Nevele”.

Nevele… een kleine gemeente tussen Gent en Brugge. De dorpspolitiek en het beleid van grote en kleine lieden met hun kleine kanten en ook wel grootmoedigheid, de vreugde en het verdriet in en om het Gemeentehuis anno 1885-1886 verschilde niet veel met die in vele andere kleine Belgische gemeenten. Alleen woonde in Nevele ene Cyriel Buysse, wiens vader liberaal gemeenteraadslid was, waardoor zoonlief de kans had gekregen gedurende enkele jaren als opsteller te werken op het gemeentehuis.

De goed geïnformeerde Buysse schreef voor z’n plezier vijf verslagen over zo’n gemeenteraad neer en verliet daarbij met de nodige verbeeldingskracht de werkelijke gebeurtenissen en bedacht eigen verhalen voor de gemeenteraad. Hij liet zijn geschriften naamloos als pamflet de gemeente in dwarrelen tot groot jolijt van de bevolking die wàt graag spot en satire lazen over de burgemeester, de notaris, de schepen, de grootgrondbezitter, de simpele boer, kortom, de leden van de ‘gemene raad’.

De periode waarvan sprake werd ondermeer gekenmerkt door de gevolgen van de zogenaamde ‘geuzenwet’, een poging van de liberalen om de subsidiëring van het vrij onderwijs af te schaffen. De reacties van het overwegend katholieke Vlaanderen bleven niet uit. De schoolstrijd bezorgde de toenmalige liberale partij een zware verkiezingsnederlaag, zowel nationaal als gemeentelijk.
Zo ook in Nevele, waar in 1885 de triomf van de katholieke partij volledig was. Dit betekende meteen het einde van de politieke loopbaan van vader Buysse. Ook zoon Cyriel achtte het verstandiger zijn activiteiten in het gemeentehuis af te ronden.
Enige tijd later verspreidde hij de door hem geschreven verslagen. Rekening houdend met deze context tekent dit satirisch document dan ook een boeiend tijdsbeeld.

Met deze eerste pennenvruchten bewees Buysse een getalenteerd schrijver te zijn en de karikatuur die hij tekende van de gemeenteraadsleden verraadde reeds de indringende observatiekracht die gans zijn literair oeuvre kenmerkt. De personen en toestanden die Buysse in zijn verslagen beschreef hebben het aantrekkelijke voordeel dat ze op elk ogenblik en in elke samenleving aanwezig blijven, pittoresk en schrijnend zelfs.